Januari 2024 – Materiaalupdate: ZWO EAF (Autofocusser)

/0 Reacties/door

De laatste toevoeging aan het ZWO circus is de EAF, oftewel de ‘Electronic Auto-Focusser’. Een relatief eenvoudig apparaatje: een electromotor met een busje wat de as van de motor verbindt met de as van je focusser, en een soort rekje waarmee je de motor (en het busje wat aan de focusser zit) vastzet tegen de onderkant van het focusserhuis. Kennelijk hebben de meeste focussers onderin een setje schroefgaten waarmee het rekje precies op zijn plek kan worden geschroefd.

De magie zit natuurlijk in de software. Via de ASIAIR van ZWO is focusseren nu een kwestie van ‘fast’ of ‘slow’ op en neer focussen, of met de autofocus functie de sofware zelf laten bepalen welke focus de kleinste ster-omvang oplevert bij een serie testfoto’s.

Geniaal, en ondanks dat het af en toe stoort of lastig doet, werkt het echt mooi. Ondanks dat ik het op de Meade waarschijnlijk het hardst nodig heb heb ik het op de TS APO en nu ook de oude SkyWatcher gemonteerd en daarmee nu dus enkelt scherpe plaatjes!

Januari 2024 – Materiaalupdate: ZWO ASIAIR Mini WiFi Astrophotography Controller

/0 Reacties/door

ZWO is net Apple. Als je enkel ZWO spullen gebruikt, dan is het allemaal ontzettend makkelijk. Met de ASIAIR controller bedien je via super-simpele software op je iPad je focusser, je camera, je statief en dit allemaal vanaf je luie stoel, binnen in de warmte. Maar, dan moet je dus inderdaad allemaal ZWO spullen hebben.

Ik werd hierop geattendeerd toen ik in Brabant de ASI533MC Pro kocht van een vriendelijke jongeman (zie dit artikel). Hij zei me dat ik zeker een ASIAIR moest gebruiken, deed hij ook, en het was echt heel handig. Ik las het na en was snel overtuigd en vond al snel een verkoper van eem ASIAIR mini.

Het enige wat nu niet ZWO was was mijn volgcamera. Dat was een QHY, die had ik jaren terug al via te-les-koop gekocht. Via te-les-koop was ik snel aan een ZWOASI120MC gekomen (‘voor weinig’) en het eco-systeem was compleet.

Een ASIAIR is eigenlijk een Arduino, een op zich zelf staan linux computertje, met 4 USB ingangen en 4 AC uitgangen voor power. Je zet hem vast op je telescoop, koppelt je volgcamera, je hoofdcamera, je statief en je focusser aan, en hoeft dan alleen power te geven aan je ASIAIR. Dit scheelt een boel kabels, en alles zit vlak bij elkaar dus cabel management op de telescoop is ook goed te doen.

Een andere grote winst is het niet meer nodig hebben van een zoeker. Als de buis enigszins op het noorden staat, en je laat de telescoop ‘skewen’ naar een in de buurt liggende ster of object, dan kan je de software een snelle ‘solve’ laten doen, ofwel kijken of het de sterren herkent en zo kan bepalen waar je ongeveer zit. Lukt dat (en dat lukt 9 van de 10 keer) dan kan je late corrigeren tot je inderdaad daar zit waar je wilde zitten. Het systeem is nu gecalibreerd en je kunt nu rustig via de ingebouwde sterrenkaart kiezen wat je wil zien.

Maar de grootste winst is binnen zitten. Als het eenmaal werkt, en alles is gecalibreerd, zit je gewoon aan je keukentafel objecten te kiezen en foto’s te maken. De foto’s komen binnen op je ipad en je kunt ze zelfs live laten ‘stacken’. Zo zie je goed hoe mooi het gaat worden!

Januari 2024 – Materiaalupdate: ZWO ASI533MC Pro

/0 Reacties/door

Oh wat heb ik hier langover gewikt en gewogen… Monochrome, of full colour? Gekoeld, ja dat was duidelijk, dat wilde ik sowieso. En ZWO, ja, dat lag voor de hand. En dan de resolutie – moest die heel hoog? Voor de Meade met zijn enorme brandpuntsafstand zou dat beter zijn, maar de laatste tijd fotografeerde ik met name met de TS APO die een groot beeldveld heeft waarvoor de pixels iets groter mogen zijn. Een aantal keren op het punt gestaan de ASI1600MC te nemen, toch weer niet, en toen zag ik een advertentie voor een ASI533MC Pro op marktplaats, voor een mooie prijs, en nam ik het besluit. Dit werd ‘m.

Na overleg via de marktplaats-app over datum, tijd en lokatie, reed ik op een avond naar het schone Schijndel (in de buurt van Maaskantje ;-)) om hem op te halen. Bleek een aardige en tamelijk jonge jongen, met te veel hobby’s, en de astrofotografe moest er aan geloven. Het meeste was al verkocht,  maar deze was voor mij! Daarna nog even langs Hans en Noor gereden, ik was psvr in Brabant, en daarna wachten op mooi weer.

Je moet dan wel weer van alles leren. Gain, Offset, hoeveel graden koelen, etc. Gelukkig staat het internet vol met goede raad! De eerste foto’s waren even puzzelen, maar het resultaat mocht er al snel wezen. Zie dit als mijn eerste ‘gelukte’ resultaat (“tadpoles”):